Άλλη μια ποδοςφαιρικη σεζόν λοιπόν έφτασε στο τέλος της και θεωρώ οτι εύκολα θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε επιτυχημένη.
Επειδή μιλάμε για ερασιτεχνικό ποδοσφαιρο, πιστεύω οτι υπάρχουν κάποιες παράμετροι που στην γενικότερη αξιολόγηση μιας χρονιάς, ισως μετρούν ακομα περρισοτερο και απο τα αποτελεσματα.
Για όσους γνωρίζουν «απο μέσα» τι θυσίες απαιτούνται απο όλους για να μπορέσει ενα σύνολο αποτελούμενο απο ερασιτέχνες, παράγοντες, προπονητές και ποδοσφαιριστές για να βγει ενα καλο αποτελεσμα καταλαβαίνουν εύκολα τι εννοω…
Να ολοκληρώνεται μια σεζον με 35 επισήμους αγώνες και πάνω απο 150 προπονήσεις, απο τη προετοιμασία τον Αύγουστο μεχρι τις 12 Απριλίου, και να μην εχεις να θυμηθεις ΜΙΑ άσχημη στιγμη στα αποδυτηρια σου, αποτελεί πραγματικα άθλο.
Στενάχωρες στιγμές; Σιγουρα υπήρξαν..
Μικρο απογοητεύσεις απο καποιο άσχημο αποτελεσμα; Σιγουρα υπήρξαν..
Ποτέ ομως κανένας δεν καταφέρθηκε με άσχημο τροπο εναντίον κάποιου: συμπαίκτη, προπονητη κλπ, και αυτο απο μονο του αποτελεί το μεγαλυτερο παράσημο για ολους μας.
Κυρίως για τους προπονητές και τους ποδοσφαιριστές της ομαδας μας!
ΜΑΓΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΗΜΕΡΑ!
Συγχαρητήρια λοιπόν πρώτα απο όλα στους παίκτες της ομαδας για τη προσπάθεια τους και για την άψογη συμπεριφορά τους στα αποδυτηρια και στους αγωνιστικούς χώρους αλλα και για τη συνεπέστατη παρουσια τους στις προπονήσεις της ομαδας.
Συγχαρητήρια στον Γυμναστή της ομάδας Κυριάκο Καραργύρη για την άψογη δουλειά του για μια ακόμη σεζον. Όλοι βλέπουμε μια ομαδα που τρεχει 90+ απο το πρώτο μεχρι το τελευταίο ματς.
Οποιος μου βρει μια ομαδα στην Α1 να ολοκληρώνει σεζόν με 2-3 μυϊκούς τραυματισμούς, ας την αναφέρει. Εγω στα περίπου 15-16 χρονια καθημερινής ενασχόλησης μου με την ομαδα, δεν το ειχα ξαναδεί.
Συγχαρητήρια στο προπονητή της ομαδας Παναγιώτη Κοντό που εχει το τροπο να καταφέρνει τον δύσκολο συνδυασμό αποτελεσμάτων και άριστου κλίματος στα αποδυτηρια της ομαδας.
Ειδικά για τον συγκεκριμένο ΚΥΡΙΟ θα μπορούσα να γράψω διήγημα, επειδή πραγματικά τη φράση «προσφορά στην ομαδα», την έχει παει σε άλλο επίπεδο. Το να γράψω το γιατι και το πως, δε νομίζω οτι χρειάζεται, γιατι κατα κάποιο τροπο θα το ευτελίσω και δε πρεπει…εξάλλου αυτοι που ειναι κοντα στην ομαδα γνωρίζουν.
Ευχαριστούμε κοουτς..
Για το τέλος άφησα τους φίλους της ομαδας και γενικότερα τους φιλαθλους απο όμορα η μη χωρια οι οποίοι σε κάθε αγωνα, ανεξαρτήτως αντιπάλου γέμιζαν το γηπεδο.
Θεωρώ πως εαν υπηρχε ακριβής καταμέτρηση των φιλάθλων στα γήπεδα κάθε Σαββατοκύριακο, πιθανότατα θα ήμασταν πρωταθλητές στη προσέλευση, και αυτο αποτελεί ισως το μεγαλυτερο παράσημο σε όλη αυτη τη προσπάθεια!
