Στον Αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών βρέθηκε σήμερα η Ολυμπιακή Φλόγα μεταφέροντας το φως του πνεύματος, τη γνώση και τη ζωή πριν ολοκληρώσει το μεγάλο της ταξίδι με τελικό προορισμό το Παρίσι.
Σε μια τελετή που αρμόζει στον χώρο σεβόμενοι την ιστορικότητα της περιοχής και απ’ την άλλη τον έντονο συμβολισμό της άσβεστης φλόγας, ο Δήμος Άργους – Μυκηνών ήταν εκεί να την υποδεχθεί με τον Ολυμπιακό Ύμνο σε στίχους του Κωστή Παλαμά, που τόσο ωραία ερμήνευσαν οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Αργολίδας.
Μετά την λήξη της τελετής παρέδωσα αναμνηστικές πλακέτες στον Πρόεδρο της Oλυμπιακής Επιτροπής Σπύρο Καπράλο καθώς και στην Εκπρόσωπο της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων Παρίσι 2024, Βερονίκ Μπρουέζ.
Οι λαμπαδηδρόμοι που μετέφεραν την Ολυμπιακή Φλόγα ήταν ο Γιώργος Χαλκίδης και ο Χαράλαμπος Σελλής.
Ο χαιρετισμός μου:
Με δέος και περηφάνια απευθύνομαι σε εσάς, από τον ιερό αυτό τόπο, τις Μυκήνες, τον τόπο στον οποίο έλαβε μορφή το Ελληνικό Πνεύμα, πριν μεταγγισθεί και πλημμυρίσει τη Μεσόγειο, την Ευρώπη και όλο το γνωστό τότε κόσμο.
Εδώ είναι ο τόπος που τραγούδησε ο Όμηρος, οι Μυκήνες και το Άργος, από όπου ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι του ο Οίκος των Ατρειδών για να ενώσει τις Ελληνικές Πόλεις και να αποικίσει την Τροία και όλη τη Μικρά Ασία.
Εδώ λοιπόν υμνήθηκε το ηρωικό ιδεώδες, ο πολεμιστής που νικά, που μέσα από πολεμικές συγκρούσεις και μονομαχίες κερδίζει τη δόξα και την αναγνώριση. Αυτό όμως πάνω κάτω υπήρχε και σε όλους τους άλλους πολιτισμούς, σε όλα τα έθνη του κόσμου.
Ο Ελληνικός Πολιτισμός όμως προχώρησε πολύ περισσότερο από αυτό: γέννησε παράλληλα το κλασικό ιδεώδες του αθλητισμού. Η σύγκρουση δε γίνεται πια με όπλα, δεν είναι σκοπός η εξόντωση του άλλου αλλά μέσα από τον αθλητισμό αναδεικνύεται ένας προσωπικός αγώνας για την ανάδειξη της πνευματικής δύναμης, της καλλιέργειας της προσωπικότητας και του ψυχικού σθένους.
Έτσι λοιπόν διαμορφώθηκε το Ολυμπιακό Πνεύμα, το Ολυμπιακό Ιδεώδες που κινείται γύρω από δύο άξονες: Το «Ευ Αγωνίζεσθαι» και την «Ευγενή Άμιλλα». Ζητούμενο το κάλλος, η ευγένεια, η λιτότητα, η αγνότητα, η εκεχειρία, η αγωνιστικότητα, και γενικά το πνευματικό ήθος και η ιερότητα της ανθρώπινης ζωής.
Η ύπαρξη των αρχαίων Ολυμπιακών αγώνων ήταν το μήνυμα της ενότητας των ελληνικών πόλεων-κρατών. Αυτό το μήνυμα αναβίωσε ο Pierre de Coubertin. Αναβίωση, η οποία δεν υπήρξε μόνο διανοητικός καρπός και σύλληψη λίγων μόνο καλλιεργημένων ανθρώπων, αλλά καρπός ενός ευρύτερου ανθρωπιστικού κινήματος που αναπτύχθηκε στην Ευρώπη τον 17ο και 18ο αιώνα. Παρά λοιπόν τη σιωπή 15 αιώνων, το Ολυμπιακό Πνεύμα ήταν και παραμένει ζωντανό. Πλέον είναι ο «συνδετικός κρίκος» με τα σημερινά έθνη-κράτη, είναι η συνείδηση των αμοιβαίων στοιχείων που ενώνουν τους λαούς των χωρών του πλανήτη. Οι Ολυμπιακοί αγώνες μεταλαμπαδεύουν τον Ελληνικό πολιτισμό και το Ελληνικό πνεύμα μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας δίδοντας το οικουμενικό μήνυμα της ειρήνης και της ενότητας όλων των λαών.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν ευκαιρία για όλους τους λαούς ν’ αγωνιστούν και να συναγωνιστούν μακριά από πολέμους και εχθροπραξίες.
Αυτή είναι η περίφημη “Εκεχειρία”, που κατ’ουσία προτρέπει: “Ελάτε να δώσουμε τα χέρια μας και να αγωνιστούμε απαράμιλλα, με καλλιέργεια ψυχής, πνεύματος και σώματος”. Το μέγα αυτό τρίπτυχο των Ολυμπιακών. Και μάλιστα ελεύθεροι, χωρίς παρωπίδες, μίση, κακίες, αναστολές και υλικές απολαύσεις, γιατί όπως έλεγαν οι Αρχαίοι μας πρόγονοι: Νους υγιής εν σώματι υγιή. Αυτά όλα ξεκίνησαν στην Αρχαία Ολυμπία, για πρώτη φορά, το 776 π.Χ. Τότε πρωτοκαθιερώθηκε ο θεσμός της Εκεχειρίας, διδάσκοντας στους Λαούς του κόσμου τον δρόμο της ειρηνικής συνύπαρξης, με ισότητα και αλληλοσεβασμό.
Γι’ αυτό και έπαιρναν μέρος οι πάντες: Βασιλείς, όπως ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρος, πρόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Στρατηγοί, φιλόσοφοι και απλοί πολίτες. Οι ηθικές αξίες της ζωής, στο διάστημα των Ολυμπιακών Αγώνων, έφθαναν στο ζενίθ. Η ευγενής άμιλλα για τη νίκη κατακυριαρχούσε. Σταματούσαν οι εχθροπραξίες. Απαγορευόταν η είσοδος στον στίβο ενόπλων. Και δεν επιτρεπόταν η εκτέλεση θανατικών ποινών.
Στα 1200 χρόνια παρουσία των Ολυμπιακών, απειροελάχιστες φορές παραβιάσθηκε η Εκεχειρία. Γι’ αυτό και χαρακτηρίσθηκε Ιερή. Για έναν ολόκληρο μήνα οι πόλεμοι σταματούσαν τελείως.
Πρέπει λοιπόν να τρέξουμε κι εμείς νοερά δίπλα στην πανανθρώπινη αυτή πορεία της φλόγας και θα πρέπει σαν πολίτες αυτού του πλανήτη να προσπαθήσουμε να αναβιώσουμε και να συνθέσουμε τα ιδανικά και τις αξίες των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων και της «Ιερής Εκεχειρίας» ως μέλη της πανανθρώπινης κοινωνίας.
Να απευθυνθούμε στην Παγκόσμια Κοινότητα, κάνοντας έκκληση για ειρήνη και σεβασμό στις αιώνιες αρχές, τις αξίες και τα θεμελιώδη δικαιώματα. Η αναβίωση της πολιτιστικής μας παράδοσης θα τοποθετήσει τα θεμέλια για μια παγκόσμια ειρήνη, που μόνο διαμέσου του πραγματικού Ολυμπιακού πνεύματος θα έχει μια διεθνή εμβέλεια.
Με ελπίδα και συγκίνηση φέτος, το 2024, στρέφουμε τα μάτια μας στο Παρίσι, την πόλη του φωτός που θα φιλοξενήσει την 33η Ολυμπιάδα.
Καλή επιτυχία λοιπόν!
